De laatste tijd denk ik vaak aan de prachtige uitspraak van Herman Finkers: “Laten we bidden voor de mensen die het moeilijk hebben, maar vooral voor hen die moeilijk doen.”
Want van het soort dat moeilijk doet, lijkt in aantal steeds verder te groeien. Ik snap als geen ander dat je als persoon chagrijnig wordt van alle regels en voorschriften in onze complexe samenleving, maar het is gewoon niet echt slim om daaraan toe te geven.
Waarom niet slim? Uit onderzoek blijkt dat mensen met een positieve levenshouding langer leven en al helemaal als je ouder wordt. Door positief in het leven te staan leef je gemiddeld 18% langer en dat scheelt toch echt de bekende slok op een borrel.
Waarom dit verhaal? De directe aanleiding is dat een jonge vrouw vol verwachting haar rijbewijs op ging halen bij ons gemeentehuis. Ze had nog een beeld voor zich van een vriendelijke en behulpzame overheid, maar kwam van een koude kermis thuis. Ze had extra betaald voor het met spoed verkrijgen van het roze kaartje, maar bleek de betaling net iets te laat gedaan te hebben buiten de gestelde tijd. Het systeem werkt dan niet en derhalve kon het roze kaartje niet op tijd bij het gemeentehuis zijn. Kan gebeuren, alle begrip. Waar het in deze om gaat, is de wijze waarop zij te woord werd gestaan. Kort en chagrijnig werd haar te verstaan te geven dat ze te laat was. Hoe moeilijk kan het zijn om even uit te leggen wat er fout is gegaan? Of beter nog: even een belletje te doen dat het niet was gelukt? Vriendelijkheid kost geen geld, toch? Niets is echter minder waar. Dit verhaal past prima in het filmpje op YouTube van de roze krokodil. Moeilijk doen in plaats van behulpzaam zijn.
Maar gemeente Kampen, maak u geen illusie dat u alleen te maken heeft met dit probleem. Ook bij bedrijven kunnen ze er wat van. Meer en meer laten de mensen zich ook daar leiden door systemen in plaats van de menselijke maat. Steeds vaker zie ik dat je bij balies van vooral wat grotere bedrijven een aanmeldzuil aantreft, in plaats van een vriendelijke en behulpzame medewerker die je aandacht geeft en het visitekaartje van de organisatie is. Een vriendelijk woord en een kopje koffie doen wonderen.
En zo kan ik de lijn nog wel even doortrekken. Hoe moeilijk kan het zijn als een mens een fout maakt, om die niet gelijk te straffen met een boze brief of een forse boete? Een waarschuwing wekt veel meer begrip dan het uitschrijven van een dikke boete voor een jonge moeder die het al zwaar genoeg heeft en onbewust foutgeparkeerd staat. Of een ondernemer die met alle goede bedoelingen een foutje maakt, maar wordt afgestraft met dwangsommen of een zware boete, terwijl de zaak in goed overleg opgelost had kunnen worden.
Iets meer begrip voor elkaar, en met een lach even luisteren naar elkaar is de boodschap.
Bert Weever, voorzitter IC.